اي بنده، اگر مسلمان بوده و به قرآن باور داشته باشي، يقيناً در دل خويش به فرمايش خداوند - جل جلاله - اعتقاد داشته و آن را تصديق مي كني، آنجا كه مي فرمايد:

(ان عليكم لحافظين، كراماً كاتبين) [1] .

- به راستي كه بر شما نگاهباناني گمارده شده، بزرگواراني كه [اعمال شما را] مي نويسند.

و خود را مهياي استقبال از آن دو فرشته مي كني، همان گونه كه خود را براي ورود پيك پادشاهان دنيا - كه از بندگان خداوند و پادشاه عالميانند - آماده مي كني، و در دل به ورود و حضور آن دو چنان اهميت مي دهي كه به وسيله آن مي توان بر تصديق تو به سرور فرستادگان خدا صلي الله عليه و آله رهنمون شد، زيرا برخي از بندگان عارف خداوند - جل جلاله - با اسبابي كه به عبارت و بيان نمي توان آن را دريافت، از وقت حضور و بازگشت آن دو فرشته در شام و صبح آگاه مي گردند، بلكه اگر خداوند - جل جلاله - بخواهد مي تواند تو را نيز از آن آگاه گرداند تا اينكه به روشني آن را بداني، زيرا خداوند - جل جلاله - به كساني كه پيرامون تقسيم رحمتها بر او خرده مي گيرند، مي فرمايد:



[ صفحه 412]



(أهم يقسمون رحمة ربك؟! نحن قسمنا بينهم معيشتهم في الحيوة الدنيا، و رفعنا بعضهم فوق بعض درجات.) [2] .

- آيا آنان رحمت پروردگارت را تقسيم مي كنند؟! ماييم كه روزي و گذران زندگي آنان را در زندگاني دنيا تقسيم نموده، و درجات برخي را بالاتر از بعضي ديگر قرار داديم.

ولي اگر در آغاز شب و يا روز، نسبت به آن دو فرشته اهميتي در دل خويش احساس نكردي، بدان كه مسلماً از لحاظ دين، يقين، قلب و باطن مريض هستي، پس براي درمان دين و عقل خود دست توسل به خداوند - جل جلاله - بزن.

و مبادا بگويي: من با فلاني و فلاني بوده و شبانه روز با آنها مصاحبت نموده ام، ولي نديده ام كه آنان نسبت به اين دو فرشته اهتمام و توجه داشته و ارزشي براي آنها قايل باشند؛ زيرا اگر به كتاب و رسول خدا باور داشته باشي، به اهل غفلت التفات نكرده، و به آنان اقتدا ننموده، و تنها به آنچه كه عقلاً و نقلاً ثابت است عمل مي كني؛ چرا كه بيشتر مردم در اين زمانه در غفلت هولناكي هستند، ولي خداوند - جل جلاله - به آنان لطف فرموده و با عناياتي كه خود شايسته ي آن است غفلت آنان را جبران نموده است.

پيش از اين، تو را بر حقيقت آنچه كه هنگام وداع اين دو فرشته در وقت غروب آفتاب گفته مي شود، آگاهانيديم [3] ، و آن را با استفاده از عقل و نقل روشن ساختيم، و آن حجت خداوند علام الغيوب است بر هر كسي كه به او رسيده باشد.