حمد (1): 4

«يوم الدين»، روز حساب و عرضه بر پادشاه عالميان و آشكار شدن باطن انسانهاست در محضر تمام كساني كه بنده، اسرار خود را از آنان پنهان مي كرد، لذا شايسته است كه نمازگزار در اين حال از اموري كه در روز حساب و سؤال بيم آن مي رود، بيم و هراس داشته باشد.

در روايت آمده كه مولايمان امام زين العابدين عليه السلام، هم او كه مقام والايي را در عبادت خداوند داشت، هنگامي كه (مالك يوم الدين) مي فرمود، مكرر آن را قرائت مي نمود، تا به حدي كه هر كس آن حضرت را مي ديد، گمان مي كرد كه حضرتش نزديك است جان بسپارد.»



و ما الخوف منه يحذرون، و لا الخنا

عليهم، ولكن هيبة هي ماهيا [1] .





[ صفحه 198]



- اين بزرگواران به خاطر خوف گناه، از خدا نمي هراسند، و هيچ نقصي در اعمالشان، و يا سخن ناصوابي در گفتارشان نيست، بلكه به خاطر هيبت و بيم از عظمت الهي چنينند، هيبتي آنچناني كه قابل توصيف نيست.

و خود آگاهي كه مولايمان امام زين العابدين عليه السلام الگو و مقتداي ما در امور دنيوي و اخروي است، پس با توسل جستن به هدايت و انوار خداوند - جل جلاله - سوار بر مركبهاي يقين، گام به گام از او پيروي كن، كه خداوند - جل جلاله - قادر است تو را به مقامات عارفان كه خود سبحانه زيبنده ي آن است، نايل گرداند.