در اين باره روايات بسيار وارد شده است، از آن جمله:

1- امام صادق عليه السلام فرمود: «وقتي حضرت علي عليه السلام براي اقامه ي نماز مي ايستاد، و قبل از تكبير مي فرمود: «وجهت وجهي للذي فطر السموات و الأرض.»: (روي و تمام وجود خويش را به سوي خداوندي نمودم كه آسمانها و زمين را پديد آورد.) رنگ صورت مباركش دگرگون مي شد، به حدي كه در چهره اش نمايان مي گرديد.»

2- در حديث آمده كه: «حضرت امام حسن بن علي عليه السلام هرگاه از وضو گرفتن فارغ مي شد، رنگ چهره اش دگرگون مي گرديد.

هنگامي كه در اين باره از آن بزرگوار پرسيده شد. فرمود: «كسي كه مي خواهد بر خداوند صاحب عرش - جل و عز - وارد شود، شايسته است كه رنگش دگرگون شود.»

3- روايت شد كه مولايمان امام صادق عليه السلام فرمود: «هنگامي كه وقت نماز مي رسيد، پوست بدن علي بن الحسين عليه السلام مي لرزيد، و رنگش زرد مي شد، و مانند شاخه [و يا: برگ] خشك درخت خرما به خود مي لرزيد.»



[ صفحه 194]



4- مشابه آنچه كه درباره ي مولايمان علي عليه السلام در هنگام گفتن لفظ «وجهت وجهي» نقل نموديم، درباره مولايمان امام زين العابدين عليه السلام نيز روايت شده است.

5- همچنين اين دو بزرگوار هنگامي كه شروع به خواندن دعاي توجه مي نمودند، رنگشان زرد گشته، و خوف از خداوند - جل جلاله - بر آنان نمايان مي شد، زيرا به شكوه و هيبت پادشاهي كه در پيشگاهش مي ايستاده اند، معرفت و آگاهي داشته اند.

6- در جاي ديگر اين كتاب با مطالبي پيرامون خوف پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و اهل بيت معصوم او عليهم السلام از خدا هنگام اداي نماز خواهد آمد [1] كه يقيناً در اين جهت، از ايشان تبعيت نمي كني و برخلاف آنچه كه ايشان با پادشاه عالميان معامله مي كرده اند، عمل مي كني.