كيفيت دخول در مسجد براساس دو روايت كه به نقل از دو مولايمان امام صادق - صلوات الله عليه - و امام حسن عسگري عليه السلام بيان شده و از ابتداي ورود به مسجد تا رو به قبله ايستادن در محل خواندن نماز را شامل مي شوند كه ما آن دو را با هم مخلوط نموده و با هم ذكر مي كنيم، بدين ترتيب است: وقتي انسان خواست وارد مسجد شود، رو به قبله ايستاده و بگويد:



[ صفحه 174]



«بسم الله و بالله، و من الله، و الي الله، و خير الأسماء لله، توكلت علي الله و لا حول و لا قوة الا بالله، أللهم افتح لي باب رحمتك و توبتك، و أغلق عني أبواب معصيتك و اجعلني من زوارك و عمار مساجدك، و ممن يناجيك بالليل و النهار، و من الذين علي صلواتهم يحافظون، و ادحر عني الشيطان [الرجيم] و جنود ابليس أجمعين.»

- به نام خدا، و به وسيله ي خدا، و از خدا، و به سوي خدا، و بهترين نامها و كمالات براي خداست، بر خداوند توكل مي نمايم، و هيچ دگرگوني و نيرويي به غير خداوند وجود ندارد، خداوندا، در رحمت و توبه ات را بر من بگشاي، و درهاي معصيت و نافرماني ات را به روي من ببند، و مرا از زيارت كنندگان خود و آباد كنندگان مساجدت، و از كساني كه شبانه روز با تو مناجات مي نمايند، و از آنان كه بر نمازهايشان محافظت دارند، قرار ده، و شيطان [رانده شده] و همه ي لشگرهاي ابليس را از من دور فرما.

سپس با پاي راست وارد مسجد شده و بگويد:

«أللهم، افتح لي باب رحمتك و توبتك، و أغلق عني باب سخطك و باب كل معصية هي لك. أللهم، أعطني في مقامي هذا جميع ما أعطيت أولياءك، من الخير، و اصرف عني جميع ما صرفته عنهم من الأسوآء و المكاره، (ربنا، لا تؤاخذنا ان نسينا أو أخطأنا، [ربنا، و لا تحمل علينا اصراً، كما حملته علي الذين من قبلنا.] ربنا، و لا تحملنا ما لا طاقة لنا به، و اعف عنا، و اغفرلنا، و ارحمنا. أنت مولانا، فانصرنا علي القوم الكافرين) [1] .

أللهم، افتح مسامع قلبي لذكرك، و ارزقني نصر آل محمد، و ثبتني علي أمرهم، و صل ما بيني و بينهم، و احفظهم من بين أيديهم و من خلفهم و عن أيمانهم و عن شمآئلهم، و امنعهم أن يوصل اليهم بسوء.

اللهم، ان زآئرك في بيتك. و علي كل مأتي حق لمن أتاه و زاره، و أنت أكرم مأتي و خير مزور و خير من طلب اليه الحاجات، و أسألك يا ألله، يا رحمان، يا رحيم، برحمتك التي وسعت كل شي ء، و بحق الولاية، أن تصلي علي محمد و آل محمد، و أن تدخلني الجنة، و تمن علي بفكاك رقبتي من النار.»

- خدايا، در رحمت و توبه ات را به روي من بگشاي، و در ناخشنودي و در تمام



[ صفحه 175]



گناهان و معاصي را به روي من ببند. خداوندا، در همين جا تمام خيراتي را كه به اولياي خويش عنايت فرمودي به من نيز ارزاني دار، و همه ي بديها و ناخوشاينديهايي را كه از آنان بازداشتي از من بازدار. «پروردگارا، اگر فراموش يا خطا كرديم بر ما مگير، [پروردگارا، سنگيني و تكليف سخت بر دوش ما منه، چنانكه بر دوش كساني كه پيش از ما بودند نهادي] پروردگارا، ما را به آنچه كه توان آن را نداريم مكلف منما، و از ما در گذر، و مورد مغفرت و رحمت خويش قرار ده، تويي سرپرست ما، پس ما را بر گروه كافران ياري فرما.»

خدايا، گوشهاي دلم را به ذكر و يادت بگشاي، و ياوري آل محمد را روزي ام گردان، و مرا بر امر [ولايت] آن بزرگواران استوار بدار، و پيوند ميان من و ايشان را برقرار دار، و آنان را از گزند دشمنان از پيشاور و پشت سر و راست و چپ شان محافظت فرما، و از رسيدن شر و بدي به ايشان جلوگيري نما.

خداوندا، من به خانه تو و به زيارت تو آمده ام، و هر كه به سوي كسي برود و زيارتش نمايد، بر كسي كه زيارتش نموده حقي دارد. و تو بهترين كسي هستي كه بر تو وارد مي شوند و بهترين زيارت شونده و بهترين كسي هستي كه حوايج از درگاهت خواست مي شود. اي خدا، اي رحمان، اي رحيم، به رحمتت كه هر چيز را فراگرفته، و به حق ولايت، از تو خواستارم كه بر محمد و آل محمد درود فرستي، و مرا وارد بهشت گرداني، و به من منت گذارده و از آتش جهنم آزاد نمايي.

و هنگامي كه محل نماز خواندن رسيدي، رو به قبله كن و بگو:

«أللهم، اني أقدم اليك محمداً نبيك نبي الرحمة و اهل بيته الأوصياء المرضيين بين يدي حوآئجي، و أتوجه بهم اليك، فاجعلني بهم عندك وجيهاً في الدنيا و الآخرة و من المقربين، أللهم، اجعل صلاتي بهم مقبولةً، و دعائي بهم مستجاباً، و ذنبي بهم مغفوراً، و رزقي بهم مبسوطاً، و انظر الي بوجهك الكريم نظرة أستكمل بها الكرامة و الايمان ثم لا تصرفه الا بمغفرتك و توبتك. (ربنا، لا تزغ قلوبنا بعد اذ هديتنا، وهب لنا من لدنك رحمة، انك أنت الوهاب.) [2] .



[ صفحه 176]



اللهم، اليك توجهت، و رضاك طلبت، و ثوابك ابتغيت، و بك آمنت، و عليك توكلت، أللهم، أقبل علي [يا: الي] بوجهك، و أقبل اليك بقلبي، أللهم، أعني علي ذكرك و شكرك و حسن عبادتك. الحمد لله الذي جعلني ممن يناجيه. اللهم، لك الحمد علي ما هديتني، و لك الحمد علي ما فضلتني، و لك الحمد علي ما رزقتني، و لك الحمد علي كل بلآء حسن ابتليتني، أللهم، تقبل صلاتي، و تقبل دعآئي، و اغفر لي، و ارحمني، و تب علي، انك أنت التواب الرحيم.»

- خدايا، براستي كه من حضرت محمد، پيامبرت، پيامبر رحمت، و اهل بيتش اوصياي مورد پسندت را در پيشاپيش خواسته هايم مقدم مي دارم، و به واسطه ي آنان به سوي تو توسل مي جويم، پس مرا به واسطه ي ايشان در دنيا و آخرت در نزد خويش آبرومند، و از مقربان درگاهت قرار ده. خداوندا، نمازم را به واسطه ي آنان قبول، و دعايم را به خاطر آنان مستجاب، و گناهانم را به جهت آنان آمرزيده، و روزي ام را به خاطر آنان وسعت ده، و به وجه [و اسماء و صفات] گرامي ات، يك نگاه و گوشه ي چشمي به من بنما به گونه اي كه كرامت و ايمانم به آن كامل گردد، آنگاه نگاهت را از من برنگردان مگر اينكه مرا آمرزيده و توبه ام را پذيرفته باشي. «پروردگارا، بعد از آنكه هدايتمان فرمودي دلهايمان را منحرف مفرما، و رحمتي از جانب خويش ارزاني مان دار، براستي كه تويي بسيار بخشنده.»

خداوندا، تنها به سوي تو متوجه شدم، و تنها خشنودي تو را خواستارم و فقط ثواب تو را خواهانم، و تنها به تو ايمان آورده و فقط بر تو توكل نمودم. خدايا، با وجه [و اسماء و صفات] ات به سوي من روي كن، و دل مرا به سوي خود كن، خداوندا، مرا بر ذكر و شكر و سپاسگزاري و عبادت نيكويت ياري فرما. سپاس خدايي را كه مرا از كساني قرار داد كه با او مناجات مي كنند. خدايا، ستايش بر تو به خاطر اينكه مرا هدايت فرمودي، و سپاس براي توست به جهت اينكه مرا فضيلت دادي، و ستايش براي توست به خاطر اينكه مرا روزي دادي، و سپاس براي تو به جهت هر گرفتاري نيكويي كه مرا بدان گرفتار و امتحان نمودي، خدايا نمازم را قبول، و دعايم را مستجاب فرما، و مرا بيآمرز و بر من رحم آر، و توبه ام را بپذير، براستي كه تو بسيار توبه پذير و مهربان هستي.



[ صفحه 177]