اگر كسي خواست، دو ركعت نماز بخواند و ثواب آن را به اهل قبور مؤمن آن قبرستان هديه نمايد، زيرا مالك بن دينار مي گويد گفت: شب جمعه اي بر گورستاني وارد شدم و ناگهان نور درخشاني را ديدم. از روي تعجب گفتم: لا اله الا الله، گويي خداوند - عزوجل - اهل اين گورستان را آمرزيده است. ناگهان شنيدم كه هاتفي از دور ندا مي كند و مي گويد: اي مالك بن دينار، اين هديه ي مؤمنان به اهل قبور و برادران ايماني شان مي باشد. گفتم: سوگند به خدايي كه تو را به زبان آورد، از تو مي خواهم كه به من بگويي آن هديه چيست؟ گفت: مؤمني در اين شب برخاست و



[ صفحه 168]



وضوي كامل گرفت و دو ركعت نماز خواند و در هر ركعت يك بار سوره ي فاتحة الكتاب و سوره ي قل يا أيها الكافرون، و سوره ي قل هو الله أحد قرائت نمود، و گفت:

«أللهم اني قد وهبت ثوابها لأهل المقابر من المؤمنين.»

- خداوندا، من ثواب آن را به مردگان مؤمنين هديه نمودم.

از اين رو خداوند، ما را از شرق و غرب و از هر سو، نور و گشايش و شادماني عنايت فرمود.

مالك مي گويد: من همواره آن را در شبهاي جمعه مي خواندم، تا اينكه پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله را در خواب ديدم و ايشان به من فرمود: «اي مالك، در برابر نوري كه به امت من هديه نمودي، خداوند در ثواب آن تو را آمرزيد.»

سپس فرمود: «خداوند در قصري بهشتي كه «منيف» ناميده مي شود، خانه اي براي تو بنا نمود.»

عرض كردم: معناي «منيف» چيست؟ فرمود يعني «مشرف بر اهل بهشت.»

اكنون مي گويم: ما اين امر را از كرامت الهي دور نمي شماريم، و نسبت به عقيده و ضمير مالك بن دينار خداوند آگاهتر است، زيرا وي در زماني مي زيست كه به شدت تقيه مي شد.



[ صفحه 169]