ذكر عملي كه پيش از شب اول دفن انجام مي شود
روايتي كه خواهد آمد متذكر دو مطلب (صدقه و نماز) است كه هر دو در شب اول دفن انجام مي شود، و نه پيش از آن. لذا شايد لفظ «پيش» از مؤلف بزرگوار نباشد.
حذيفة بن يمان مي گويد: رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمود: «هيچ لحظه اي سخت تر از شب اول دفن براي ميت نيست، پس با صدقه دادن نسبت به مردگانتان مهرباني كنيد؛ و اگر نتوانستيد، دو ركعت نماز بخوانيد، به اين صورت كه در ركعت اول يك بار فاتحة الكتاب و يك بار آية الكرسي و دو بار سوره ي قل هو الله أحد؛ و در ركعت دوم يك بار فاتحة الكتاب و ده بار سوره ي ألهاكم التكاثر قرائت شود. و نمازگزار بعد از سلام نماز بگويد:
«أللهم، صل علي محمد و آل محمد، و ابعث ثوابهما الي قبر ذلك الميت، فلان بن فلان.»
- خداوندا، بر محمد و آل محمد درود فرست، و ثواب اين دو ركعت نماز را به قبر آن ميت، فلاني پسر فلاني، برسان.
در اين صورت، خداوند در همان لحظه، هزار فرشته را به سوي قبر ميت گسيل
[ صفحه 167]
مي دارد كه هر كدام از آنان يك جامه و حله [1] دارد، و تا روزي كه در صور قيامت دميده مي شود تنگي و فشار قبر او را به وسعت مبدل مي كند، و به شماره ي هر چيز كه آفتاب بر آن مي تابد به نمازگزار كار نيك عطا شده، و مقامش چهل درجه بالا برده مي شود.»
پاورقي
[1] حله: لباس نو و دو تكه كه تمام بدن را بپوشاند.