شايسته است كه وقتي مرگ انسان فرارسيد كف پاهايش رو به قبله قرار گيرد، و كسي در نزد او قرآن بخواند - و دو سوره ي يس و الصافات بيشتر از همه سوره هاي قرآن مورد تأكيد است - و نيز به ذكر خداوند متعال مشغول شوند، و شهادتين و اقرار به يكايك ائمه عليهم السلام را به ترتيب، و نيز كلمات فرج را به ميت تلقين كنند. كلمات فرج عبارتند از:

«لا اله الا الله الحليم الكريم، لا اله الا الا الله العلي العظيم، سبحان الله رب السموات السبع و رب الأرضين السبع و ما فيهن و ما بينهن و ما تحتهن و رب العرش العظيم، و الحمد لله رب العالمين، و الصلاة علي محمد و آله الطيبين.»

- معبودي جز خداوند بردبار و بزرگوار نيست، معبودي جز خداوند بلند مرتبه و



[ صفحه 138]



بزرگ نيست، پاك و منزه است خداوندي كه پروردگار آسمانها و زمينهاي هفتگانه و تمام آنچه در آنها و ميان آنها و زير آنها وجود دارد، و پروردگار عرش بزرگ مي باشد. و سپاس خدايي را كه پروردگار عالميان است. و درود بر حضرت محمد و خاندان پاك او.

و نيز شخص جنب و زن حايض در نزد محتضر حاضر نشوند.

بعد قطعات كفن و كافور و ديگر چيزهايي را كه براي غسل دادن ميت نياز است، از پاكيزه ترين و بي شبهه ترين وجهي كه مقدور است برداشته شود. البته مستحب است كه خود انسان در حال حيات آنها را فراهم و آماده كند، تا بعد از وفاتش در تكميل آن كوتاهي نشود.