زيرا در روايتي عمر بن يزيد [يا: مزيد] مي گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه مي فرمود: «مردي در بني اسرائيل مدت سه سال به درگاه خداوند دعا مي كرد كه پسري به او بدهد. وقتي ديد كه خدا دعايش را مستجاب نمي فرمايد، گفت: اي پروردگار من، آيا از تو دورم و به من گوش فرانمي دهي، يا به من نزديكي و جوابم نمي دهي؟



[ صفحه 86]



حضرت فرمود: كسي به خواب او آمد و به او گفت: مدت سه سال است كه با زبان بد و دشنام دهنده، و قلب متكبر و ناپاك، و بدون اينكه نيتت صادق باشد، خدا را مي خواني، پس از اينها دست بكش و تقواي الهي را در دل پيشه كن، و نيتت را نيكو گردان.

حضرت فرمود: آن مرد چنين كرد سپس به درگاه خداوند دعا نمود، و پسري براي او متولد شد.»