«ريا» از ماده ي «رؤيت» (ديدن) گرفته شده و آن است كه شخصي بخواهد با نشان دادن كارها و صفات خوب به ديگران خودش را در دل آنها بزرگ و براي خودش منزلت و موقعيتي كسب كند. كسب اين منزلت، اگرچه با غير عبادت هم ممكن است، اما استعمال ريا در عادت مردم در مورد عبادت است. و «سمعه» از ماده ي «سماع» (شنيدن) است كه شخص از راه شنيدن ديگران بخواهد به آن هدف برسد. [1] .



[ صفحه 195]