توجه خدا به اندازه ي حضور قلب


پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم مي فرمايد: أيما عبد التفت في صلاته قال الله: يا عبدي، إلي من تقصد و من تطلب؟ أربا غيري تريد، أو رقيبا سواي تطلب؟ أو جوادا خلاي تبغي و أنا أكرم الأكرمين، و أجود الأجودين، و أفضل المعطين، أثيبك ثوابا لا يحصي قدره، أقبل علي فإني إليك مقبل، و ملائكتي عليك مقبلون، فإن أقبل زال عنه إثم ما كان منه، فإن التفت ثانية أعاد الله له مقالته، فإن أقبل علي صلاته غفرالله له و تجاوز عنه ما كان منه، فإن التفت ثالثة أعاد الله له مقالته، فإن أقبل علي صلاته غفر الله له ما تقدم من ذنبه، فإن التفت رابعة أعرض الله عنه، و أعرضت الملائكة عنه، و يقول: وليتك يا عبدي إلي ما توليت؛ [1] .

هر بنده اي كه در حال نماز به غير خدا توجه كند، خداوند به او مي فرمايد: اي بنده ي من! چه كسي را قصد كرده اي و او را طلب مي كني؟ آيا جز من پروردگاري و نگهباني را مي جويي؟ آيا غير من بخشنده اي را طلب مي كني؟



[ صفحه 180]



در صورتي كه من كريم ترين كريمان و بخشنده ترين بخشندگان و بهترين عطاكنندگان هستم، پاداشي را به تو خواهم داد كه به شمارش نمي آيد، به من توجه كن؛ زيرا من و فرشتگانم به تو توجه داريم؛ پس اگر نمازگزار به خدا توجه كرد، گناه گذشته اش محو مي شود. اگر دوباره به غير خدا توجه نمود، خداوند متعال مجددا او را مانند سابق مورد خطاب قرار مي دهد. اگر به نمازش توجه كرد، گناه غفلت از نماز آمرزيده مي شود و آثارش زايل مي گردد. اگر براي سومين مرتبه از توجه به نماز منصرف شد، خداوند متعال هم خطاب سابق را تكرار مي كند اگر به نماز توجه كرد، اين مرتبه هم گناهاش بخشيده مي شود؛ پس اگر در دفعه ي چهارم از توجه به نماز منصرف شد، در اين صورت خداوند و ملائكه از او اعراض مي كنند و خداوند به او مي فرمايد: تو را به چيزي واگذار كردم كه به آن علاقه داري.


پاورقي

[1] همان، ص 244.


بازگشت