با همه ي تأكيدي كه بر نماز اول وقت شده براي خانم ها چهارده مورد و براي آقايان دوازده مورد مستحب است اول وقت نماز نگزارند:

1. نماز ظهر و عصر براي كسي كه مي خواهد نافله ي آنها را بخواند و هم چنين نماز صبح براي كسي كه نافله ي صبح را قبل از اذان صبح نخوانده است.

2. كسي كه نماز قبلش قضا شده و مي خواهد اول، آن را قضا كند.

3. كسي كه مي خواهد با تيمم در اول وقت نماز بخواند؛ ولي احتمال مي دهد عذرش تا آخر وقت برطرف شود.

4. براي راحت نمودن خود از بول و غايط.

5. هرگاه در اول وقت حال و توجه نداشته باشد.

6. براي انتظار نماز جماعت يا زياد شدن جمعيت البته تا زماني كه وقت فضيلت نگذرد.



[ صفحه 169]



7. تأخير نماز صبح و خواندن بقيه ي نماز شب هرگاه پس از خواندن چهار ركعت آن فجر صادق طلوع نموده و وقت اذان صبح گردد.

8. مسافري كه در اول وقت عجله دارد.

9. زني كه مربي بچه است كه نماز ظهر و عصرش را به تأخير مي اندازد تا با مغرب و عشا با هم بخواند تا يك مرتبه لباسش را تطهير كند.

10. مستحاضه ي كثيره كه نماز ظهر و مغرب را تا آخر وقت فضيلت آن تأخير مي اندازد تا اين كه با نماز عصر و عشا با يك غسل با هم بخواند.

11. نماز عشا كه تا وقت فضيلت آن مستحب است تأخير انداخته شود.

12. نماز مغرب و عشا براي كسي كه از عرفات به مشعر مي رود.

13. تأخير نماز ظهر به خاطر شدت گرما تا اين كه هوا سرد شود.

14. نماز مغرب براي كسي كه نفسش به افطار علاقه دارد يا كسي براي افطار منتظر اوست. [1] .



[ صفحه 171]