1. كسي كه در اول وقت عذري دارد و مي داند اگر صبر كند آن عذر تا آخر وقت نشده برطرف مي شود به طور مثال در اول وقت اگر بخواهد نماز بخواند بايد با وضوي جبيره اي نماز بخواند ولي اگر تأخير بيندازد عذرش برطرف مي شود.

2. كسي كه در اول وقت فاقد بعضي از مقدمات نماز مانند طهارت يا پوشش است؛ ولي اگر تأخير بيندازد واجد آن مقدمه خواهد شد.

3. براي تعلم و يادگيري بعضي از اجزا يا شرايط نماز مانند تصحيح قرائت نماز.



[ صفحه 168]



4. براي فراگيري احكام شك و سهو و مانند آن در صورتي كه غالبا برايش در نماز اتفاق مي افتد.

5. هرگاه در اول وقت نماز، واجب مضيقي پيش آيد مانند برطرف كردن نجاست از مسجد يا اداي قرضي كه طلبكار مطالبه مي كند و او هم قدرت پرداخت دارد و يا حفظ جان كسي كه جانش محترم است. [1] .