شست و شوي اعضاي وضو، زنگ خطر و اعلام بيدار باش است كه همزمان با شستن اين اعضا و مقدم بر آن، دل را شست و شو كن كه اين اعضا به فرمان آن با پليدي هاي ظاهري و باطني آلوده شده اند. در غسل نيز اشتغال



[ صفحه 150]



به تطهير و تصفيه ي قلب از رذايل و پليدي ها، از تطهير همه ي اعضاي ديگر مهم تر است و شخص عاقل همه ي كوشش خود را صرف تطهير آن از همه ي رذايل و سرگرمي هاي نكوهيده اي كه مانع از درك كردن فضايل است مي كند. [1] .