پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم به ابوذر فرمودند: يا أباذر! إن الله جعل قرة عيني في الصلاة، و حببها إلي كما حبب إلي الجائع الطعام، و إلي الظمآن الماء، و إن الجائع إذا أكل الطعام، شبع. و الظمآن إذا شرب الماء روي، و أنا لا أشبع من الصلاة؛ [1] .

به تحقيق خداوند روشني بخش چشم مرا در نماز قرار داده و آن را محبوب من ساخته هم چنان كه طعام را مورد علاقه ي شخص گرسنه و آب را مورد علاقه ي شخص تشنه قرار داده است [با اين تفاوت كه] شخص گرسنه وقتي غذا مي خورد نسبت به غذا بي رغبت مي شود و آن حرص و ولع اول را ندارد و هم چنين شخص تشنه وقتي سيراب مي شود؛ ولي من از نماز سير نمي شوم.

روز تاسوعا وقتي دشمن حمله كرد و حضرت ابوالفضل عليه السلام تصميم آنها را به امام حسين عليه السلام بيان داشت، حضرت فرمودند:



[ صفحه 146]



ارجع إليهم و استمهلهم هذه العشية إلي غد لعلنا نصلي لربنا الليلة، و ندعوه، و نستغفره فهو يعلم إني أحب الصلاة له، و تلاوة كتابه، و كثرة الدعاء و الاستغفار؛ [2] .

به سوي آنها بازگرد و از آنها امشب را تا فردا مهلت بگير تا اين كه نماز بخوانيم و دعا كنيم و استغفار نماييم پس او (خداوند) مي داند كه من نماز و تلاوت قرآن و زياد دعا كردن و استغفار را دوست دارم.

حضرت علي عليه السلام مي فرمايد: المنتظر وقت الصلاة بعد الصلاة من زوار الله عزوجل، و حق علي الله تعالي أن يكرم زائرة، و أن يعطيه ما سأل؛ [3] .

منتظر رسيدن وقت نماز (ديگر) پس از نماز، از زائران خداوند عزوجل است و بر خداوند متعال است كه زائرش را گرامي دارد و هر چه مي خواهد به او بدهد.

حضرت صادق عليه السلام مي فرمايد:

صفة المؤمن قوة في دين - إلي أن قال - و حرص في جهاد و صلاة؛ [4] .

علامت و نشانه ي مؤمن آن است كه در دينش قوي است و به جهاد و نماز حريص است.



[ صفحه 147]