كسي كه بعد از تمام شدن سجده ي دوم [يا به فتواي بعضي بعد از داخل شدن در سجده ي دوم] شك كند دو ركعت خوانده يا سه ركعت، بايد بنا بگذارد سه ركعت خوانده و يك ركعت ديگر بخواند و نماز را تمام كند و بعد از نماز يك ركعت نماز احتياط ايستاده يا دو ركعت نشسته به دستوري كه بعدا گفته مي شود به جا آورد. و احتياط مستحب آن است كه هر دو را انجام دهد؛ ولي يك ركعت ايستاده را قبل از دو ركعت نشسته بخواند [به خلاف شك سه و چهار] و بعد هم احتياط مستحب آن است كه اصل نماز را دوباره بخواند؛ ولي بعضي از فقها فرموده اند: بنابر احتياط واجب



[ صفحه 124]



يك ركعت ايستاده بخواند. [1] .

مسأله: اگر كسي بعد از تمام شدن سجده ي دوم [يا به فتواي بعضي بعد از داخل شدن در سجده ي دوم] شك كند كه دو ركعت خوانده يا سه ركعت، و [در همان حال] بداند كه در اين نماز تشهد نخوانده است، بايد بنا را بر سه بگذارد [و بقيه ي نماز را ادامه دهد] و بعد از نماز تشهد را قضا نمايد. [2] .