شك هاي صحيح را مي توان به صورت زير تقسيم نمود:

شك هاي صحيح:

الف: شكي كه در هر جاي نماز باشد صحيح است: و آن فقط شك سه و چهار است.

ب: شك هايي كه فقط در حال نشسته و بعد از تمام شدن سجده ي دوم صحيح است [1] :

1. شك بين دو و سه

2. شك بين دو و چهار

3. شك بين دو و سه و چهار

ج: شك هايي كه فقط در حال ايستاده صحيح اند:

1. شك بين سه و پنج

2. شك بين سه و چهار و پنج

3. شك بين پنج و شش

د: شكي كه هم در حال نشسته و هم در حال ايستاده صحيح است: و آن شك چهار و پنج است.

[1] تمام شدن دو سجده را بعضي از فقها به داخل شدن در سجده ي دوم و بعضي به تمام شدن ذكر واجب سجده ي دوم دانسته اند؛ ولي حضرت امام قدس سره و بعضي از فقها تمام شدن سجده را به برداشتن سر از سجده مي دانند و اگر قبل از سر برداشتن شك كند از شك هاي باطل دانسته اند؛ و بعضي از فقها فرموده اند: اگر در سجده دوم بعد از ذكر واجب شك كند بنابر احتياط واجب به دستور شك عمل مي كند، بعدا نماز را هم اعاده نمايد. «تحرير الوسيله: ج 1، القول في الشك في عدد الركعات الفريضة، مسأله 1 و توضيح المسائل مراجع، مسأله 1199 (سوم)».