واجب است افعال و اذكار نماز را به ترتيب به عمل آورد به اين كه مقدم نمايد تكبيرة الاحرام را بر قرائت، و قرائت را بر ركوع، و ركوع را بر سجود و هم چنين تا آخر نماز، و اگر عمدا بر خلاف ترتيب عمل كند؛ يعني مؤخر را مقدم بدارد. آنچه را مقدم داشته چون در جاي خود نيست باطل و موجب بطلان نماز نيز مي گردد، زيرا زماني كه او را در جاي خود اعاده مي كند موجب زيادي عمدي در نماز مي شود كه خود آن، نماز را باطل مي نمايد و اما اگر سهوا خلاف ترتيب عمل كند صوري دارد كه در زير بيان مي شود: [1] .

مقدم داشتن سهوي جزئي بر جزء ديگر:

ركني را بر ركن ديگر مقدم داشته است: نماز باطل است مثل اين كه سجدتين را بر ركوع مقدم بدارد.

ركني را بر غير ركن مقدم داشته است: نمازش صحيح است مثل اين كه ركوع را بر قرائت مقدم داشته يا آن كه تشهد را بر سجدتين مقدم بدارد كه پس از انجام سجدتين بايد دوباره تشهد را بخواند.

غير ركني را بر غير ركن مقدم داشته است: اگر به وظيفه اش رفتار كند نمازش صحيح است. مثل اين كه سوره را بر حمد مقدم بدارد كه بايد پس از خواندن حمد دوباره سوره را بخواند.



[ صفحه 90]