مسأله: كسي كه نماز واجب را ايستاده مي خواند، بايد طوري بايستد كه بگويند رو به قبله ايستاده و بيشتر فقها و حضرت امام قدس سره فرموده اند: لازم نيست زانوهاي او و نوك پاي او هم رو به قبله باشد و بعضي فرموده اند: بنابر احتياط واجب بايد زانوها و انگشتان پاي او هم رو به قبله باشد. [1] .

مسأله: كسي كه بايد نشسته نماز بخواند، اگر نمي تواند به طور معمول بنشيند و در موقع نشستن، كف پاها را به زمين مي گذارد، بايد در موقع نماز صورت و سينه و شكم او رو به قبله باشد و اما نسبت به ساق پا اختلاف است بعضي از فقها و حضرت امام قدس سره فرموده اند: لازم نيست ساق پاي او رو به قبله



[ صفحه 60]



باشد و بعضي فرموده اند: بايد ساق پاي او رو به قبله باشد. [2] .

مسأله: كسي كه نمي تواند نشسته نماز بخواند، بايد در حال نماز به پهلوي راست طوري بخوابد كه جلوي بدن او رو به قبله باشد، و اگر ممكن نيست بايد به پهلوي چپ طوري بخوابد كه جلوي بدن او رو به قبله باشد، و اگر اين را هم نتواند بايد به پشت بخوابد به طوري كه كف پاي او رو به قبله باشد. [3] .