با ناز بخوان
با ناز بخوان
سرود مرگ قفس را
اي قناري
كه در زندگي زمين
ساطور سياه آسمان
منتظر نفس هايي ست
كه از سرماي قفس مي گريزند
و در نگاه آتشين تو
اشك خون شعله ور است
با ناز بخوان
سرود اعدامت را
كه قفس تنها پناهگاهي است
كه از خشم آسمان به دور است
با ناز بخوان
و محصور كن خود را
در قفس تنهايي خود و خدايت
با ناز بخوان نمازت را
تا ببارد آسمان به رويت.
[ صفحه 20]