نماز، خواست، فروتني، رحمت، درود، راز، نياز، خلوت با خود و اتصال با بي نهايت است. بعضي از بزرگان صلات را از تصليه مشتق مي دانند. بدين معني كه چون چوب هاي كج را با گرفتن به نزديكي آتش و رساندن حرارت به آن مستقيم مي كنند، عرب آن را تصليه مي گويد. گويي نمازگزار با توجه به مبدأ اعلي در نماز و با حرارتي كه در اثر حركت صعودي و قرب شمس حقيقت معنوي براي نفس حاصل مي شود، كج رفتاري هاي نفس را كه در اثر توجه به غيرخدا و ميل به باطل ايجاد شده است تعديل مي كند.

مشتقاتي از كلمه ي (صلات) در قرآن:

صلّوا عليه: درود و رحمت فرستيد بر او.

اقيموا الصلوة: بر پا داريد صلات را.

صل لربك: نسبت به پروردگارت فروتن باش. خود را به سوي او



[ صفحه 66]



بيفكن و با او راز و نياز كن. پيوند خود را با خدايت مستحكم دار. به خدايت بپيوند و هدف خود را خدا قرار بده.



[ صفحه 67]