وقتي خورشيد يا ماه بگيرد يا زلزله اي رخ دهد، بر خدا پرستان است كه به خداي خود پناه آورده، دو ركعت «نماز آيات» بجا آورند. گزاردن چنين نمازي كنايه از اين است كه اينگونه حوادث نشانه هايي از قدرت الهي و نظم و حساب دقيق عالم طبيعي است.

خواندن اين نماز، انسان را از خُرافات و خيال هاي بيهوده باز مي دارد و متوجه آفريدگار هستي مي نمايد و همچنين سبب فرو نشستن ترس و دلهره و آرامش دل ها مي شود.