اصل نماز واجب است و به جماعت خواندن، مستحب مي باشد و بسيار به آن سفارش شده است. به جز نمازهاي واجب روزانه، نمازهاي مستحبي هم وجود دارد كه در شب و روز خوانده مي شود و به «نافله» مشهور است، نمازهاي مستحب ديگري هم در ايام و مناسبت هاي مختلف تأكيد شده است.

عشق به عبادت، بايد انسان موحد و خداجوي را به نمازهاي مستحب و نافله و نماز شب بكشاند و تنها به واجبات، اكتفا نكند.

پاداشي كه براي نماز جماعت است، به توصيف نمي آيد. آن هم حضور در جماعت مسلمين در مسجد كه خانه خداست.

نماز جمعه، كه هفته اي يكبار برگزار مي شود، غير از جنبه ي عبادي و پرستش، جنبه ي اجتماعي و سياسي و فرهنگي هم دارد و صفوف مسلمانان را متحد و توطئه هاي تفرقه افكنان را خنثي و



[ صفحه 70]



تبليغات سوء دشمنان را بي اثر مي كند.

نماز جمعه و جماعت، رمز شكوه و عظمت مسلمين است.

نماز جماعت، زمينه ي شناخت افراد و نيازها و مشكلات، و همكاري براي حل مسائل مسلمين است.

نماز جماعت، هر چند كوتاه و با تأخير خوانده شود، به مراتب از نماز به تنهايي، هر چند طولاني و در اول وقت باشد، ثواب و ارزش بيشتري دارد.

در صفوف جمعه و جماعت، همه همدل و هماهنگ و در كنار هم متحد مي شوند.

خودخواهي ها و خودمحوري ها در «جمع»، ذوب مي شود.

رحمت خداوند نيز به جمع مؤمنان، بيشتر شامل مي گردد.

در حديث آمده است: هر كه نداي نماز جماعت را بشنود ولي به آن اعتنا نكند، نمازش بي ارزش است. [1] .

شركت دائم در نماز جماعت، انسان را از نفاق و دورويي بيمه مي كند. [2] .



[ صفحه 71]