تقوا
تقوا، يعني خداترسي و پرهيز از گناه. آنكه محرمات را ترك نكند و بي تقوا باشد، عبادات او هم او را به جايي نمي رساند. آنكه دزدي كند و آن را به بيچارگان انفاق كند، يا آنكه جهاد كند ولي مال مردم را هم تصرف كند، پاداشي از انفاق و جهاد نمي برد.
نماز هم به عنوان عبادت، وقتي در درگاه خدا پذيرفته مي شود كه همراه با تقوا باشد. خداوند، نماز انسان هاي معصيت كار و بي بند و بار را نمي پذيرد و فرموده است:
«انما يتقبل الله من المتقين» [1] .
خداوند، فقط از اهل تقوا مي پذيرد!
[ صفحه 24]
پاورقي
[1] سوره ي مائده، آيه 27.