كارهاي عبادي را خداوند از كسي مي پذيرد كه نسبت به خدا و پيامبر و پيشوايان معصوم، حالت پذيرش، اطاعت، مودت و محبت داشته باشد و آنان را پيشواي خود بشناسد و فرمانبردار آنان باشد. عبادت بي ولايت پذيرفته نيست.

امام صادق عليه السلام مي فرمايد:

«... من لم يتولنا لم يرفع الله له عملا» [1] .



[ صفحه 23]



هر كس ولايت ما را نداشته باشد و رهبري ما را نپذيرد، خداوند، هيچ عملي را از او، نمي پذيرد.

روشن است كه دينداري دور از اهلبيت، و عبادت هاي بي اعتقاد به رهبري معصومان، چاره ساز نيست و گاهي هم به گمراهي كشيده مي شود. ولايت، پذيرش رهبري صحيح است كه در پيشوايان آسماني و الهي مجسم مي شود.