اي عزيز، اكنون كه فرصت است و سرمايه ي عمر عزيز در دست است و طريق سلوك الي الله مفتوح است و درهاي رحمت حق باز است و سلامتي و قوت اعضاء و قوا برقرار است و دار الزرع عالم ملك برپا است، همتي كن و قدر اين نعم الهيه را بفهم و از آنها استفاده نما و كمالات روحانيه و سعادات ازليه ي ابديه را تحصيل كن، و از اين همه معارف كه قرآن شريف آسماني و اهل بيت عصمت عليهم السلام در بسيط ارض طبيعت مظلمه بسط دادند و عالم را



[ صفحه 153]



به انوار ساطعه ي الهيه روشن فرمودند تو نيز بهره اي بردار، و ارض طبيعت مظلمه ي خود را به نور الهي روشن كن و چشم و گوش و لسان و ديگر قواي ظاهره و باطنه را به نور حق تعالي منور كن و تبديل اين ارض ظلماني را به ارض نوراني بلكه آسمان عقلاني كن: يوم تبدل الارض غير الارض [1] و اشرقت الارض بنور ربها. [2] در آن روز اگر ارض تو غير ارض نشده باشد و به نور رب نوراني نگرديده باشد، ظلمتها و سختيها و وحشتها و فشارها و ذلتها و عذابها داري.

اكنون قواي ظاهره و باطنه ي ما مظلمه به ظلمتهاي شيطاني است؛ و از آن ترسم كه اگر با اين حال باقي بمانيم، كم كم ارض هيولاني داراي نور فطرت متبدل شود به ارض سجيني مظلمه ي خالي از نور فطرت و محجوب از همه ي احكام فطرت اللهي. و اين شقاوتي است كه سعادت در دنبالش نيست و ظلمتي است كه نورانيت در عقب ندارد و وحشتي است كه روي اطمينان نبيند و عذابي است كه راحت در پي آن نيايد. ف من لم يجعل الله له نورا فما له من نور. [3] پناه مي برم به خداي تعالي از غرورهاي شيطاني و نفس اماره ي بالسوء.