تصرف ابليس را از ملك طبيعت خود دور كند تا با صاحب بيت مراوده و محابه پيدا نمايد و تصرفاتش در عالم طبيعت غاصبانه نباشد. بعضي از اهل ذوق گويد كه معني آيه ي شريفه ي يا ايها الذين آمنوا اوفوا بالعقود احلت لكم بهيمة الانعام. [1] به حسب باطن، آن است كه حليت بهيمه ي انعام موقوف به وفاء به عهد ولايت است. و در احاديث شريفه وارد است كه جميع ارض از امام است و غير شيعيان غاصب آن هستند. [2] و اهل معرفت ولي امر را مالك جميع ممالك وجود و مدارج غيب و شهود دانند و تصرف كسي را در آن بي اذن امام روا ندارند.

نويسنده گويد: ابليس لعين عدو الله است و تصرفات او و هر تصرف ابليسي در عالم طبيعت جائرانه و غاصبانه است؛ پس، سالك الي الله اگر خود را از تحت تصرفات آن پليد بيرون كرد، تصرفش رحماني گردد و مكان و ملبس و مطعم و منكح او مباح و پاكيزه شود. و به هر اندازه كه در تحت تصرف ابليس واقع شود، از حليت بيفتد و شرك شيطان در آن دست يابد: پس اگر اعضاء ظاهره ي انسان در تصرف ابليس واقع شد، اعضاء ابليسيه شود و غاصب مملكت حق شود؛ چنانچه عكوف قواي ملكوتيه در مسجد بدن وقتي مباح و عادلانه است كه آن قوا از جنود رحماني باشد، و الا جنود ابليس را حق تصرف در مملكت بدن انساني، كه ملك حق تعالي است، نمي باشد. و چون دست تصرف شيطان را از مملكت قلب، كه منزلگاه خاص حق است، كوتاه نمود و قلب خود را خالص براي تجليات حق نمود و غير حق را كه ابليس راه است در آن راه نداد، مساجد ظاهره و باطنه و امكنه ي ملكيه و ملكوتيه مباح براي او گردد و صلوة او صلوة اهل معرفت گردد. و بدين وزان طهارت مسجد نيز معلوم گردد.



[ صفحه 108]