در يكي از روزها كه امام راحل (ره) در بيمارستان بستري بودند پزشكان براي آرام شدن درد به ايشان قرص مسكن دادند. امام كه مي دانستند اين قرص خواب آور است از پزشكان خواستند كه به هنگام اذان ظهر ايشان را بيدار كنند. وقت اذان ظهر فرا رسيد ولي پزشكان براي رعايت حال امام ايشان را بيدار نكردند. به دستور پزشكان غذاي امام را بالاي سر ايشان قرار دادند امام لحظاتي بعد از خواب بيدار شدند و از ديدن سيني غذا تعجب كردند و از پزشكان پرسيدند مگر وقت نماز و ناهار شده است؟ پزشكاني كه خدمت امام بودند عرض كردند: اذان را گفته اند ولي به دليل رعايت حالتان شما را بيدار نكرديم. امام از اين كار پزشكان ناراحت شده، قبل از اين كه غذا را ميل كنند نماز



[ صفحه 158]



ظهر و عصر را به جاي آوردند. [1] .