گويند فيلسوف معروف ملا هادي سبزواري در تمام عمر يك سوم آخر شب را بيدار و به راز و نياز و خواندن دعاي جوشن كبير و نماز شب سرگرم بود و با ناله و گريه و مناجاتهاي نيمه شب، خانواده وي كه در حجره هاي بالاي خانه در خواب بودند از خواب بيدار مي گشتند و صداي حكيم را مي شنيدند و در تمام مدت تدريس ممكن نشده كه بانگ مؤذن بلند شود و ايشان درسي را قطع ننموده و به بيانات خود پايان ندهند. و صدايشان به اذان بلند نشود.