پيغمبر اكرم صلي الله عليه و آله در حال احتضار بود. ناگهان صداي بلال، مؤذن مدينه به گوش رسيد و اذان صبح در مدينه، طنين انداز شد.

رسول خدا صلي الله عليه و آله برخاستند و وضو گرفتند، دستي بر دوش اميرمؤمنان عليه السلام و دستي بر دوش فضل بن عباس انداختند و به سختي تمام به مسجد آمدند و نماز صبح را به جماعت با مردم برگزار نمودند، و بعد از نماز به سوي خانه بازگشتند و در بستر آرميدند. [1] .