قرآن كريم صحنه اي را نقل مي كند كه فقيري وارد مسجد شد و از مردم استمداد كرد. كسي به او توجهي نكرد و فقير با ناله به خداوند حال خود را گفت. حضرت علي عليه السلام مشغول نماز بود به فقير اشاره كرد و او جلو آمد و حضرت در حال ركوع انگشتر خود را به او داد، آيه نازل شد كه: فقط رهبر شما خداوند و پيامبرش و كساني اند كه در حال ركوع به فقرا رسيدگي مي كنند.

همين كه مردم آيه را شنيدند به مسجد آمدند تا ببينند اين آيه درباره ي چه كسي نازل شده است. فهميدند كه مورد آيه شخص علي بن ابيطالب عليه السلام است. [1] .



[ صفحه 93]