هر وقت، هنگام نماز مي رسيد، اميرالمؤمنين عليه السلام حالت اضطراب و تزلزل پيدا مي نمود. مي گفتند: شما را چه مي شود كه اين قدر ناراحت هستيد؟ مي فرمود: وقت امانتي فرا رسيده است كه خداوند آن را بر آسمان و زمين عرضه داشت و آنها از حمل آن امتناع ورزيدند.

در جنگ صفين تيري بر ران مقدس حضرت علي عليه السلام وارد گرديد، هر چه كردند در موقع عادي خارج نمايند، از شدت درد و ناراحتي آن جناب نتوانستند. خدمت امام حسن عليه السلام جريان را



[ صفحه 82]



عرض كردند، فرمود: صبر كنيد تا پدرم به نماز بايستد، زيرا در آن حال چنان از خود بي خود مي شود كه به هيچ چيز متوجه نمي گردد. به دستور امام حسن عليه السلام در آن حال تير را خارج كردند. بعد از نماز، علي عليه السلام متوجه شد خون از پاي مقدسش جاري است. پرسيد: چه شد؟ عرض كردند: تير را در حال نماز از پاي شما بيرون كشيديم. [1] .