از داود بن عبدالرحمن نقل است كه يونس گفت:

بين دو چشمم سفيدي پديد شد. وارد شدم بر حضرت صادق عليه السلام و از اين پيشامد ناليدم، آن حضرت فرمود: خود را پاكيزه كن و دو ركعت نماز بخوان و بگو:

يا الله يا رحمن يا رحيم يا سميع الدعوات يا معطي الخيرات اعطني خير الدنيا و خير الآخرة و قني شر الدنيا و شر الآخرة و اذهب عني ما اجد فقد غاظني الأمر و احزنني. [1] .

يونس گفت آنچه حضرت فرمود انجام دادم، و خدا دردم را از بين برد. خدا را شكر. [2] .

[1] بحارالانوار، ج 95، ص 78.

[2] نماز اگر به معناي واقعي كلمه نماز باشد به واسطه ي اينكه معراج است و وسيله ي ارتباط با مركزيت اميد و اراده، واقعاً چه كارها كه نمي كند!.