روايت شده كه هارون الرشيد فرستاد به نزد حضرت موسي بن جعفر عليه السلام



[ صفحه 52]



در وقتي كه در حبس بود، كنيزي عاقله و صاحب جمال كه آن جناب را در زندان خدمت نمايد و ظاهراً نظرش در اين كار آن بود كه شايد حضرت به سوي او ميل نمايد، و قدر او در نظر مردم كم شود. يا آنكه براي تضيع آن جناب بهانه به دست آورد. و خادمي فرستاد كه تفحص از حال او نمايد، خادم ديد آن كنيز را كه پيوسته براي خدا در سجده است، و سر بر نمي دارد، و مي گويد: «قدوس قدوس سبحانك سبحانك سبحانك» پس او را به نزد هارون بردند، ديدند از خوف خدا مي لرزد چشم به آسمان دوخته و مشغول به نماز گشت، از او پرسيدند كه اين چه حالت است كه پيدا كرده اي، مي گفت: عبد صالح را ديدم كه چنين بود و پيوسته آن كنيز به همين حال بود تا وفات كرد. [1] .