در كتاب مصابح الشريعة از امام صادق عليه السلام چنين نقل شده: هيچ بنده اي نيست كه ركوع نمايد و حق ركوع را ادا كند، مگر آنكه خداوند تبارك و تعالي او را با نور درخشانش مزين مي نمايد و با سايه كبريائي اش بر او سايه مي افكند و با لباس برگزيدگانش او را



[ صفحه 50]



ملبس مي فرمايد. ركوع زيباترين و بهترين نوع خشوع و خضوع در محضر خداوند سبحان است.

چنين حكايت نموده اند كه ربيع بن خيثم، همه ي شب را تا به صبح در يك ركعت سپري مي كرد و چون صبح مي شد، آه مي كشيد و مي گفت: اي واي كه اهل خلاص بر ما سبقت گرفتند. [1] .