حاج آقا رستمي، نماينده ي ولي فقيه در نيروي دريايي سپاه چنين نقل مي كرد:

سال 1365 بود. در اهواز در سوله اي جمع شده بوديم براي نماز. تيپ 21 امام رضا عليه السلام در آن جا مستقر بودند زماني بود كه بمباران هاي شهري بسيار زياد شده بود. عده زيادي آمده بودند. نماز مغرب و عشاء بود. وسط نماز عشا بود كه آژير قرمز كشيده شد. من كه امام جماعت بودم كمي ترديد كردم، اما هيچ جنبشي بين نمازگزاران ايجاد نشد. من نماز را ادامه دادم.

بمباران شروع شد. ما در سوله بوديم. صداي وحشتناكي به



[ صفحه 47]



گوش مي رسيد، اما نماز قطع نشد. زماني كه نماز تمام شد، برگشتم نگاه كردم با مسئله غريبي روبه رو شدم. عده ي نمازگزاران از زمان شروع بيشتر شده بود. در آن جا بود كه عظمت نماز و صاحب نماز براي من روشن شد. واقعاً «الا بذكر الله تطمئن القلوب» و اگر كسي به ياد خدا باشد به وسيله ي نماز مخصوصاً با نماز جماعت، هميشه در آرامش است و از چيزي هراس نخواهد داشت.» [1] .