مسجد در لغت به پيشاني شخص كه اثر سجده بر آن بماند گفته مي شود. مسجد يعني سجده گاه و اين نامي است براي محل عبادت، خواه در آن محل سجده شود يا نشود. [1] .

در تفسير الميزان در توضيح كلمه مسجد آمده است: «مسجد، اسم مكاني است كه سجده در آن انجام مي شود و اگر اعضاي سجده (پيشاني و دوكف دست و دو سرزانو و نوك شست پاها) را مسجد مي نامند، براي اين است كه اينها نيز به نوعي با سجده ارتباط دارند» [2] .

صاحب جواهر نيز مي نويسد:

«مسجد جايي است كه براي اقامه نماز براي همه مسلمانان وقف شده است. پس اگر براي برخي از مسلمانان اختصاص داشته باشد، مسجد نخواهد بود». [3] .

[1] دهخدا، علي اكبر؛ لغت نامه دهخدا، ج 12، واژه مسجد.

[2] طباطبايي، محمدحسين، تفسيرالميزان، ج 9، ص 267، ترجمه ي موسوي همداني، سيد محمدباقر.

[3] نجفي، محمدحسن؛ جواهرالكلام، ج 14، ص 69.