ازجمله عوامل بسيار مؤثر و سرنوشت ساز ديگر، نقش حاكمان جامعه و رهبران سياسي است. اين نقش، حتي در بعضي مواقع آن قدر تأثيرگذار است كه از تربيت خانواده در جذب و هدايت جوانان و نوجوانان مؤثرتر است.

اميرالمؤمنين علي(ع) مي فرمايد: «النَّاسُ بِأَمَرائِهِمْ اَشْبَه مِنْهُمْ بِآبائِهِمْ»؛ [1] «مردم در روش هاي اخلاقي و صفات اجتماعي، به حكومت هاي خود بيش تر شباهت دارند تا پدران خويش.»

پس نقش حاكمان در جامعه بسيار گسترده است و اگر آنان خوب و درست امور جامعه را در دست گرفتند و نقش هدايت گري در برنامه ي آنان بود، مي توانند جامعه اي سالم با جوانان نمازگزار و با مسئوليت تحويل دهند. كساني كه «نقش مهمي در جامعه اعمال و پياده مي كنند و كارشان امر ونهي و دستور دادن است هدايت جنبه هاي مذهبي و عقيدتي اجتماعي را نيز به عهده دارند و در هر مقامي كه باشند نقش شان مهم و سرنوشت ساز است. اگر آن ها صالح باشند، جامعه صالح خواهد شد. (چون) افراد عادي اجتماع نمي توانند در مورد نقش و رفتار آن ها و رابطه ي آن با عقيده، تفكيك قائل شوند». [2] نگاه به سيره رفتاري حاكمان جامعه، باعث الگوگيري جوانان از آنان مي شود. با تأمل در رفتار و پيروي از حاكمان است كه جامعه به سمت صلاح يا فساد سوق پيدا مي كند. [3] .



[ صفحه 144]