يكي از مسايل مهم در دوران جواني براي يك جوان، مسئله دوستي و هم نشيني است و اين كه معاشرت او با چه كساني است؟ همه جوانان در پي آن هستند كه دوستي ايده آل براي خويش انتخاب نمايند كه با او همراه باشند.

خداوند در قرآن كريم و بزرگان و رهبران ديني ما - به عنوان كامل ترين كارشناسان تربيتي - ديدگاه هاي ارزنده اي پيرامون اين مسئله دارند. در تفسير نمونه، ذيل آيه 28 سوره فرقان، يك نكته بسيار مهم و سرنوشت ساز نقل شده كه ما نيز آن را در دوستي جوانان بسيار مفيد مي دانيم. بدون شك، عامل سازنده شخصيت انسان بعد از اراده و تصميم او، امور مختلفي است كه از اهم آن ها، هم نشين، دوست و معاشر است؛ چرا كه انسان خواه ناخواه تأثيرپذير است و بخش مهمي از افكار و صفات اخلاقي خود را از طريق دوستانش مي گيرد. اين حقيقت هم از نظر علمي و هم از طريق تجربه و مشاهدات حسي به ثبت رسيده است.



[ صفحه 139]



به راستي گاه نقش دوست در خوشبختي و بدبختي يك انسان از هر عاملي مهم تر است؛ گاه او را تا سرحد فنا و نيستي پيش مي برد و گاه او را به اوج افتخار مي رساند. [1] .

براين اساس، اگر دوستان دوران جواني گرايش به امور عبادي مانند نماز داشته باشند، فرد نيز گرايش به نماز پيدا مي كند، چون دوست از دوست تأثير مي پذيرد.