1. دستور به سفارش نوجوانان و جوانان به برپا داشتن نماز از طرف والدين و مربيان.

2. سفارش به نماز همراه با مهر و محبت و با سخنان زيبا و دلسوازنه و احترام و حفظ شخصيت نوجوان و جوان.

3. سفارش و توجه دادن به نماز به صورت مستمر، با صبر و حوصله و در يك جوّ صميمي و گرم دوستانه.

4) اظهار انتظار و توقعات والدين از فرزندان درباره اهل نماز بودن در قالب دعا و آرزو.

5. دعاي والدين براي داشتن فرزندان اهل نماز.

6. عمل نمودن والدين به نماز و مراقبت و مواظبت در امر نماز و خواندن نماز با روح و معنويت، بيش تر از نصيحت كردن و سفارش.



[ صفحه 133]



7. آگاهي دادن و آشنا نمودن فرزندان به فوايد، ثمرات و نتايج خوب و ارزشمند نماز.

8. بيان و تفسير داستان هاي قرآن درباره پيامبران و امت هاي قبل با موضوع نماز و تأثير آن بر شقاوت يا سعادت آنان.

9. فراهم نمودن زمينه هاي مساعد در محيط خانواده براي تمام اعضاي خانواده جهت برپايي نماز.

10. گفتن داستان هاي معتبر و تأثير گذار راجع به نماز براي فرزندان.

11. آگاهي دادن به فرزندان در مورد عواقب ترك نماز و دوري از خدا.

12. تشويق فرزندان به خاطر خواندن نماز.