از آن جا كه هويّت و ابعاد وجودي انسان در ساختار جامعه، مي تواند به شناسايي و رفع نيازهاي فرد در جامعه و نيز ارتباط با جوامع بيانجامد، پرداختن به مشكلات و نيازهاي مادّي و معنوي جوانان در جامعه و مطالعه و بررسي آثار نماز و عبادات ديگر، بدين منظور مهم و ضروري به نظر مي رسد.

بدون شك اثر ونقش كليدي نماز در رفع مشكلات عاطفي، معنوي، مادي و روحي جوانان و در راستاي ايجاد يك هويت اصيل براي آن ها قابل چشم پوشي نيست. انسان مسلمان با روي آوردن به عبادات به ويژه اجراي فريضه نماز، آن هم بصورت عميق و كامل و خالص، مي تواند به رفع نيازهاي فكري، مادي و معنوي خويش پرداخته، خود را از وابستگي ها و تعلقات فكري و مسايل دنيوي رها سازد. اين رهايي از مشكلات مادي و معنوي نيز مي تواند زمينه ساز شكل گيري هويت يك جوان مسلمان باشد و موجب فراهم سازي محيط امن و آرام براي او



[ صفحه 89]



گردد.

اداي نماز به فرد، وجهه اجتماعي و تكريم شخصيت مي بخشد و به دنبال آن، شرافت ظاهري او در جامعه حاصل مي شود. وقتي نمازگزار در سوره حمد به ستايش خداوند متعال و تحميد او مي پردازد و او را مورد ستايش قرار مي دهد، خداوند هم او را به اين شكل مورد ستايش قرار داده و بي پاداش رها نمي سازد. در نصايح حضرت عيسي(ع) وارد شده است كه: «... وهيچ ياور و ناصري بر مشكلات و سختي هاي دنيا، بهتر و بالاتر از نماز دائمي نيست...» [1] البته بايد اين نكته را نيز در نظر داشته باشيم كه اين امر به معني دست شستن از كارهاي ديگر نيست، بلكه هرچيز اثر خاص خود را دارد.