دوران نوجواني و جواني، بهترين دوره خودسازي و آماده شدن براي ايفاي نقش مفيد و مؤثر در جامعه است. قبلاً اشاره شد كه جوان مي خواهد با ساختن خود در جامعه و خانواده، نقش خود را به ديگران نشان دهد.

قرآن كريم بهترين راه و الگو براي خودسازي را نمازگزاري معرفي نموده، با بيان تأثيرات نماز در سازندگي شخصيت جوانان و بازداشتن آنان از بدي ها و ايجاد شوق و علاقه نسبت به نماز مي فرمايد:

«إِنَّ الْإِنسَانَ خُلِقَ هَلُوعاً - إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعاً - وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعاً - إِلَّا الْمُصَلِّينَ» [1] ؛ به يقين انسان، حريص و كم طاقت آفريده شده است، هنگامي كه بدي به او رسد بي تابي مي كند و هنگامي كه خوبي به او رسد، مانع ديگران مي شود (بخل مي ورزد) مگر نمازگزاران»، پس نماز به عنوان يك عامل تأثير گذار بر شخصيت جوانان، مي تواند در خودسازي كمك مؤثري به آن ها بنمايد.



[ صفحه 85]



نماز روح ايمان و اطاعت از پروردگار را در وجود فرد زنده مي سازد و اگر فرد اهل نماز شد، بهترين راه خودسازي براي او فراهم شده است. [2] .