احكام الهي و دستورات ديني، در قالب اوامر و نواهي به وسيله قرآن كريم و سيره ي پيامبر (صلي الله عليه وآله وسلم) و ائمه معصومين(ع) براي انسان ها بيان شده و به شكل قوانين و مقررات حاكم شده اند.

در اين شكي نيست كه هدف تمامي قانون گذاران از وضع قانون، برقراري آرامش، آسايش، امنيت و نظم و نظام در زندگي انسان هاست و سعادتمندي و خوشبختي براي عموم در آن ها لحاظ شده است. گاهي در



[ صفحه 62]



قانون هايي كه انسان آن را وضع مي نمايد، سليقه هاي شخصي و جناحي به وضوح ديده مي شود. به همين جهت با گذشت زمان اين قوانين مفهوم خود را از دست مي دهند. اما قانون گذار الهي، بالاتر از همه انسان ها و آگاه به تمامي مصالح و مفاسد آن هاست و كوچك ترين تنگ نظري و ظلم و اعمال سليقه هاي شخصي و حكومتي نيز در حوزه قانون گذار اسلامي وجود ندارد.

قوانين آسماني و الهي همه جانبه است. هم سعادت دنيا و هم آخرت و هم جسم و هم روح انسان در قانون گذاري ديده شده است. تاكنون از آثار جسمي نماز يا آثار نماز بر جسم انسان سخن گفتيم. اكنون به بيان آثار نماز بر روح و روان انسان مي پردازيم.