اين كه در اسلام، تأكيد و سفارش بر نظافت مي شود و دستور است به استحمام، چيدن ناخن هاي دست و پا و زدن موهاي زايد سرو بدن و



[ صفحه 59]



شستن دست ها پيش از غذا و پس از آن و شانه زدن مو، مضمضه و استنشاق، به اين دليل است كه همه اين ها موجب سلامتي جسمي و پيش گيري از امراض بدني است.

اسلام به رعايت اصول حفظ صحت و سلامت جسم وعوامل پيش گيري اهميّت بسياري داده است. هم چنين در اسلام در باب نظافت، مانند ساير مسايل، به جسم و جان توجه توأم شده و مردم را به پاكيزگي تن و روان به موازات يك ديگر دعوت نموده است. قرآن كريم مي فرمايد: «وَ يُحِبُّ الْمُتَطَهِّرينَ»؛ تطهر به معني پذيرفتن و شروع به طهارت است و نيز خدا انواع تطهر را دوست مي دارد، چه آن كه با گرفتن وضو و انجام غسل باشد. [1] .

آيه ي فوق به اين موضوع اشاره دارد و مي گويد: «كساني كه در پاكي روان و پاكيزگي جسم خود كوشش مي كنند و وظايف خويش را انجام مي دهند، آن ها دوستان خدايند.»

پس نمازگزاري كه مي داند بايد به خصوص هنگام نماز پاك باشد و در فكر نظافت و فكر حمام كردن و بهداشت باشد، در پيش گيري از امراض پيش قدم شده و خود با رعايت نمودن پاكيزگي، جزئي از ايمان را به جا آورده است. [2] .