«دوره نوجواني و جواني، دوره اي است كه بيش ترين تحولات را در خود دارد.

در اين دوره، انسان هم از لحاظ جسمي و هم از جهت رواني متحول و دگرگون مي شود. گاهي نيز اين تحولات و تغييرات، خيلي سريع و غافلگير كننده است. چگونه سپري كردن اين دوره و برخورد فرد و اطرافيان با اين تحولات و تغييرات در سعادت يا شقاوت انسان نقش به سزايي دارد. [1] ». صفاتي مثل عصيان گري، تصميمات عجولانه و رفتارهاي نادرست، پرخاشگري و... معمولاً در اين دوره به وجود مي آيد.

پس شكي نيست كه فرد در سراسر زندگي خويش همواره دستخوش دگرگوني هايي مي شود. اما آشفتگي و نابساماني خانوادگي در دوره جواني، اثرات جبران ناپذيري بر شخصيت او مي گذارد.

برخي از دوره هاي زندگي به دليل تأثيرات فيزيكي و بدني با اهميّت و برخي ديگر از لحاظ تأثيرات رواني قابل اعتنا هستند، ليكن نوجواني و جواني از هردو جهت حائز اهميت اند.

بخش مهم شكل گيري شخصيت انسان در اين دوره صورت مي گيرد؛ دوره اي كه ديگر امكان برگشت ندارد و ضروري است به بهترين وجه از آن استفاده شود.



[ صفحه 34]