تعريف ما از شخصيت (و ويژگي ها) ممكن است عقيده بي نظير بودن انسان را شامل شود.

بنابراين مي توانيم بگوييم كه «شخصيت مجموعه اي از ويژگي هاي پايدار و بي نظير است كه ممكن است در پاسخ به موقيعت هاي مختلف



[ صفحه 25]



تغيير كند.» [1] .

به هرحال در ويژگي هاي شخصيت، نمي توان اثر وراثت و محيط را از نظر دور داشت، چون اين دو ويژگي اصلي هستند و هيچ صاحب نظري نقش اصلي آن را رد ننموده است. بنابراين مهر تأييد بر اين ويژگي هاي اصلي شخصيت نهادينه شده است، اما در مابقي ويژگي ها، حالت ناپايداري وجود دارد و به موفقيت هاي مختلف آن ها بستگي دارد.

به هرحال هنگامي كه بخواهيم شخصيت يك فرد را توصيف نماييم، قاعدتاً خصايص او را نام مي بريم. خصايص، جنبه هاي كلي رفتار هستند كه مردم براي توصيف شخصيت افراد به كار مي برند. به عنوان مثال ويژگي هاي با هوش، آرام، مسلّط، مشاركت كننده، دوست داشتني و... همگي ويژگي هايي هستند كه با آن ها آشنايي داريم و مي توانيم الگوهاي رفتاري هر كدام از اين ويژگي ها را توصيف نماييم؛ درصورتي كه اگر تمام اين ويژگي هاي فرد را بشناسيم، مي توانيم رفتار او را پيش بيني كنيم و لازمه ي اين بيش بيني دو چيز است:

1. ويژگي ها درست تشخيص داده شود.

2. محيط و موقعيتي كه ويژگي هاي فرد در آن شكل گرفته، شناخته شود.

بنابراين اگر تاريخچه زندگي فرد را دانستيم، امكان بيش تري براي مطالعه رفتار او در دست خواهيم داشت.



[ صفحه 26]