دوستي، زهره استان: خراسان

عنوان اثر: نماز در نهج البلاغه شهرستان: نيشابور

موضوع: نماز در نهج البلاغه تاريخ تولّد: 1356

قالب: تحليلي ميزان تحصيلات: كارشناسي

---

«نماز، معجوني ساخته شده و دارويي تركيب يافته براي شفاي تمامي دردهاي بشر است. نماز، يكي از دو اصل است كه چرخ سعادت بشري بر پايه ي آن مي چرخد؛ چرا كه اوّلين اصل، عبوديّت و بندگي به درگاه خداست، كه علامت بارز آن نماز محسوب مي شود. نماز قلبي، نمازگزار را سرانجام در زمره ي بندگان خاصّ خدا در آورده، به بهشت مخصوص حق تعالي رهنمون مي سازد.

هرچند مسأله ي نماز در كتاب شريف نهج البلاغه، حجم زيادي را به خود اختصاص نمي دهد. امّا با وجود كم بودن الفاظ، معاني و مضامين والايي را شامل است كه راه روشن و امني را فرا روي نمازگزار قرار مي دهد. سراينده ي نهج البلاغه علي(ع) در حالي سخن از نماز و اسرارش مي گويد كه خويش با آن، عشقبازي كرده، هنگام انجام آن سر از پا نمي شناسد. علي(ع) حتّي در حسّاس ترين لحظات ميدان جنگ و كارزار، نمازش را اوّل وقت مي خواند و حاضر نبود لحظه اي آن را به تأخير اندازد.

از اين رو، بررسي نماز از ديدگاه علي(ع) نخستين نمازگزار بعد از رسول خدا(ص) از اهمّيّت ويژه اي برخوردار است؛ آن كس كه نماز در زندگي پر بركتش حرف اوّل را زد و در تمام لحظه هاي حياتش جريان و شريان داشت؛ آن كس كه در خانه ي عبادت به دنيا آمد و در محراب عبادت به سوي معبود شتافت.»

اوّلين پذيرنده ي نماز، نماز و ريزش گناهان، كبرزدايي نماز، نماز و اقامه ي آن، وقت معيّن نماز، ترس از خدا و نماز شب، نماز بي روح، نماز جمعه، نماز در خانواده، نماز و عبادت احرار، نماز و توبه، عناوين برخي موضوعات اين نوشتار، به نقل از راز نماز در نهج البلاغه، آشنايي با نماز، نماز در نهج البلاغه و برخي آثار ارزشمند ديگر است.