رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم مي فرمايد: «مؤذن در هنگام اذان چون شهيدي است كه در خون خود مي غلتد و هر تر و خشكي با زبان خودش گواهي به اذان او مي دهد؛ وقتي بميرد زمين به بدن او كاري ندارد.» [1] .