در روايات، تأكيد زيادي بر دائم الوضوء بودن شده است. دائم الوضوء بودن يعني يك رشته دائمي عبادي با خدا داشتن، يعني صيقل دادن منظم روح، يعني زدودن غبار از دل.

در روايتي پيامبر اكرم صلي الله عليه وآله وسلم ضمن تأكيد بر حفظ اين امتياز در تمامي حالات مي فرمايد:

«و ان استطعت ان تكون ابدا علي وضوء فافعل فان ملك الموت اذا قبض روح العبد و هو علي وضوء كتب له شهادة.»

يعني: «اگر مي تواني هميشه با وضو باشي اين عمل را ترك نكن؛ چرا كه ملك الموت آنگاه كه روح بنده اي را كه با وضو باشد بگيرد او را شهيد محسوب خواهد نمود.» [1] .



[ صفحه 168]