نمازگزار هنگامي كه نمازش به پايان رسيد، از جاي خود حركت نكند و مشغول دعا و تلاوت قرآن بشود. نماز با دعا تكميل مي شود. بعضي نماز را بدون دعا به اتمام مي رسانند، آنان چه انتظاري دارند كه خداوند حاجت آنان را برآورد؟

در حديثي اميرالمؤمنين امام علي عليه السلام چنين مي فرمايد: «من جلس في مصلاه ثانيا رجليه يذكر الله - تبارك و تعالي - وكل الله - عزوجل - به ملكا يقول: «ازدد شرفا تكتب لك الحسنات و تمحي عنك السيئات و تبني لك الدرجات» حتي ينصرف؛ كسي كه در جايگاه نماز خود بنشيند، و به ذكر خداوند تعالي و به تعقيبات بپردازد، خداوند فرشته اي را بر او مأمور و موكل گرداند، كه به او مي گويد: اي نمازگزاري كه مشغول به دعا هستي، به شرف و كرامت و فضيلت خود بيفزا (يعني بيشتر و زيادتر دعا كن) كه از براي تو حسنات ثبت مي گردد و سيئات و بدي هايت محو و نابود مي شود و درجات براي تو افزون مي گردد و اين خطابات را به او دارد تا وقتي كه او از دعا و تعقيباتش فارغ شود.» [1] .

در حديثي رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم چنين مي فرمايد: «كأنه قد استغني غني خذوا صلاته فاضربوا بها وجهه؛ بنده ي مرا بنگريد كه نماز به جا آورد، اما درخواست حاجت نكرد، گويا از من بي نياز است، نمازش را برگردانيد و بر چهره اش بكوبيد.» [2] .



[ صفحه 152]