نفاق و دورويي، اين است كه انسان ظاهر حال و صورت ظاهرش را به مسلمين طوري نمايش دهد كه باطن قلب و سيره اش، به خلاف آن است. و اين يكي از بيماريهاي رواني و روحي آدمي است. و قرآن مجيد به شدت از نفاق مذمت كرده و به منافقين بدترين جايگاه در جهنم و عذاب اليم را وعده داده است.

رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم فرمود: «كسي كه در دنيا دورو باشد، در قيامت با دو صورت آتشين محشور مي شود و براي درمان و علاج اين خطيئه بزرگ و نقص آشكار، راههايي وجود دارد كه يكي از راههاي علاج آن شركت مداوم در نماز جماعت است كه دل و جان انسان را صفا مي بخشد و روح اخلاص در وجودش پديد مي آورد.»

در نماز جماعت اسراري نهفته است كه هر چه صفوف نمازگزاران در نماز جماعت زيادتر مي شود روحيه و اخلاص در تك تك افراد حاكم مي شود و مانع نفوذ شيطان بروني و دروني مي شود و به فرمايش رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم برائت از نفاق به انسان دست مي دهد: «من صلي اربعين يوما جماعة يدرك التكبيرة الاولي، كتب له برائتان برائة من النار و برائة من النفاق:؛ كسي كه نماز جماعت خود را با جماعت و با درك تكبير اول نماز، چهل روز انجام دهد، خداوند دو برائت را براي او مقرر مي سازد: برائت از آتش



[ صفحه 116]



دوزخ و برائت از نفاق.» [1] .